„Pamiętajmy o tych, którzy odeszli, bo inaczej naprawdę będą martwi”

„Pamiętajmy o tych, którzy odeszli, bo inaczej naprawdę będą martwi”

W niedzielny poranek 6 kwietnia 2014 r., mimo że o Jego ciężkiej chorobie wiedzieliśmy od kilku miesięcy, dotarła do nas smutna wiadomość o śmierci Puławianina, kmdr. prof. dr. hab. inż. Leszka Piasecznego, długoletniego wykładowcy Akademii Marynarki Wojennej, Dziekana Wydziału Mechaniczno-Elektrycznego, wychowawcy wielu pokoleń podchorążych-marynarzy i studentów cywilnych.
Prof. dr hab. inż. Leszek Piaseczny urodził się 1 stycznia 1947 r. w Puławach. Po ukończeniu szkoły podstawowej uczęszczał do Liceum Ogólnokształcącego im. A.J. Czartoryskiego w Puławach, które ukończył w 1964 r. W tym samym roku, po zdaniu egzaminów wstępnych został przyjęty na studia w Wydziale Technicznym Wyższej Szkoły Marynarki Wojennej. Studia ukończył w 1968 r. uzyskując stopień wojskowy podporucznika marynarki i tytuł inżyniera mechanika, w specjalności „maszyny i siłownie okrętowe”. Po studiach pełnił służbę jako oficer mechanik  na ORP „Pelikan”.
Od 1972 r. był asystentem w Zakładzie Eksploatacji Okrętów Katedry Technologii i Eksploatacji w WSMW.  W 1976 r. uzyskał stopień naukowy doktora nauk technicznych nadany uchwałą Rady Instytutu Politechniki Gdańskiej w wyniku obrony pracy doktorskiej na temat optymalizacji obsług technicznych siłowni okrętowych. W dalszym ciągu pracował dydaktycznie i naukowo w WSMW w nowo utworzonym Instytucie Technicznej Eksploatacji Okrętów, na stanowisku adiunkta, pełniąc dodatkowo funkcję zastępcy szefa instytutu i zajmując się zagadnieniami eksploatacji głównie silników okrętowych. W 1993 r. objął funkcję Szefa Oddziału Naukowego Akademii Marynarki Wojennej, a w 1995 r. uzyskał stopień naukowy doktora habilitowanego. W dniu 30 czerwca 2003 r. Prezydent RP nadał komandorowi Piasecznemu tytuł naukowy profesora nauk technicznych.
W Instytucie Budowy i Eksploatacji Okrętów, zajmował się problemami obniżenia toksyczności spalin przez okrętowe tłokowe silniki spalinowe, metodami określania charakterystyk tej emisji na podstawie modeli ruchu statków, nowoczesnymi technologiami napraw urządzeń okrętowych m.in. z zastosowaniem polimerów.
Trudno o Koledze pisać w czasie przeszłym. Nikt nie lubi pożegnań, tym bardziej ostatnich pożegnań i jakże trudno sformułować słowa oddające pełnię odczuć tej chwili, jeszcze trudniej je wyrazić.
Odszedł człowiek, którego aktywności i pracy zawdzięczamy powstanie wielu prac naukowych z zakresu teorii i eksploatacji siłowni okrętowych, oraz trwałości i niezawodności urządzeń okrętowych. Oddany pracy z młodzieżą nauczyciel akademicki, powszechnie lubiany i szanowany zarówno przez studentów, jak i współpracowników. Serdeczny dla bliskich, zawsze pogodny, przyjazny i służący pomocą innym. Optymista, Człowiek wielkiej pasji, zaangażowany w rozwijanie wiedzy o muzyce, aktywny zawodowo do ostatniego dnia życia. Życie poświęcił rodzinie i służbie. Uczciwy i szczery Człowiek. Uhonorowany wieloma orderami
i odznaczeniami. Człowiek zasad.
Uroczystości pogrzebowe odbyły się na Cmentarzu Witomińskim w Gdyni.

Leszku! Cześć Twojej pamięci!
płk pil dr hab. Janusz Ziółkowski


Opublikowano

w

przez

Komentarze

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *